De verwaarlozing van het zijnde

Door sommigen aanbeden als de steen der wijzen, door anderen verafschuwd als toonbeeld van megalomanie en dilettantisme geldt Martin Heideggers Sein und Zeit nog steeds als een van de belangrijkste filosofische werken van de twintigste eeuw. De verwaarlozing van het zijnde is een integraal kritisch commentaar op Sein und Zeit, waarin Heideggers gedachtegang relatief toegankelijk wordt uiteengezet.  
 
De inzet van het commentaar is een systematische discussie met Heidegger, waarin de verschillende analyses in Sein und Zeit kritisch worden doorgelicht en hernomen. De kritiek die op Heidegger wordt ontwikkeld betreft centrale thema's als Heideggers methode van fenomenologie, zijn begrip van waarheid van de Griekse alétheia als onverborgenheid, de analyse van wereld, de idee van de eigenlijkheid, het zijn ten dode, het geweten en de tijdelijkheid. Bovendien wordt Heideggers deelname aan de nationaal-socialistische beweging opgehelderd vanuit de grondmotieven van Heideggers vroege denken.  
 
De verwaarlozing van het zijnde is een gedegen commentaar en naslagwerk dat het begrip van Sein und Zeit vergemakkelijkt.